6 Şubat depremlerinin üzerinden 30 ay geçmesine rağmen, bölgedeki sorunlar derinleşerek devam ediyor. Türk Tabipleri Birliği (TTB) ve Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) tarafından hazırlanan rapora göre, Hatay ve Adıyaman başta olmak üzere depremden etkilenen illerdeki barınma ve sağlık hizmetleri sorunları çözülemedi. Rapor, yüzbinlerce insanın hala konteynerlerde yaşadığını ve sağlık altyapısının yetersiz kaldığını ortaya koydu.
KONTEYNER YAŞAMI VE ALTYAPI SORUNLARI
Cumhuriyet'in haberine göre raporda, konteyner kentlerin "toplumsal sağlık için büyük tehdit" oluşturduğu belirtiliyor. Şantiye alanına dönen şehirler, ekolojik yıkımı tetiklerken, konut yetersizliği barınma sorununu kronik hale getiriyor. TTB ve SES, bu durumu "geçici krizler" değil, "kalıcı yapısal zaaflar ve siyasi tercihlerle derinleşen sorunlar" olarak nitelendiriyor.
Rapordaki dikkat çekici bazı veriler ise şöyle:
-
İşçi Cinayetleri: 2025 yılının ilk altı ayında deprem bölgesinde 163 işçi cinayeti yaşandı, bunların 30'u Hatay'da meydana geldi.
-
Trafik Kazası Ölümleri: Malatya, Adıyaman ve Hatay'da trafik kazası kaynaklı ölümlerin, 2020'ye kıyasla 2023 ve 2024 yıllarında ciddi oranda arttığı gözlemlendi.
-
Sağlık Hizmetleri: Hatay'da yıkılan 56 Aile Sağlık Merkezi'nden (ASM) sadece 2'si, Adıyaman'da ise yıkılan 13 ASM'nin sadece 4'ü yeniden inşa edilebildi. Birinci basamak sağlık hizmetleri halen çoğunlukla 21 metrekarelik konteynerlerde veriliyor.
-
Personel Yetersizliği: Hatay'da 493 Aile Hekimliği Birimi'nin 146'sında aile hekimi, 170'inde ise aile sağlığı çalışanı bulunmuyor. Bu durum, on binlerce kişinin sağlık hizmetine erişememesine yol açıyor.
-
Hastaneler: Hatay'da yapımı planlanan Eğitim ve Araştırma Hastanesi hala hayata geçirilemezken, Adıyaman il merkezinde sadece tek bir hastane hizmet verebiliyor.
-
Raporun sonuç bölümünde, kamu kurumlarının sessizliğinin "depremin halk sağlığı maliyetini görmezden gelmek" anlamına geldiği ve bu durumun "sosyal cinayetlere davetiye çıkardığı" uyarısında bulunuldu. Bu veriler, depremden etkilenen bölgelerin, afetin üzerinden iki buçuk yıl geçmesine rağmen temel ihtiyaçlar ve güvenlik konularında hala ciddi eksiklikler yaşadığını gözler önüne seriyor.
