Güney Kore’nin Pusan Üniversitesi tarafından yapılan ve Nature dergisinde yayımlanan “Antroposen Çağında Benzeri Görülmemiş Küresel Su Kıtlığının İlk Ortaya Çıkışı” başlıklı çalışmada, buharlaşma, nehir akışı, barajların doluluk oranı ve su kıtlığı endeksleri dikkate alınarak dünya genelinde su kaynaklarının geleceği analiz edildi. Araştırma, iklim değişikliğine bağlı olarak 21. yüzyılın sonuna doğru birçok bölgede benzeri görülmemiş uzun süreli kuraklıkların yaşanabileceğini ortaya koydu.
Fransa ve ABD merkezli iki farklı modelin sonuçlarına göre, 2100 yılına kadar kuraklığa eğilimli bölgelerin en az yarısı ciddi su kıtlığı yaşayacak. ABD merkezli yüksek emisyon senaryosuna göre, bu bölgelerin yüzde 35’i 2020 ile 2030 yılları arasında su kaynaklarında kritik azalma yaşayacak.
ADANA VE MERSİN 2030’DA, İSTANBUL VE DİYARBAKIR İSE 2050’DE SUSUZ KALABİLİR
Pusan Üniversitesi öğretim üyesi Prof. Dr. Christian Franzke, Anadolu Ajansı’na yaptığı açıklamada, Türkiye’de son yıllarda kuraklık koşullarının belirgin şekilde arttığını vurguladı. Franzke, “Yüksek emisyon senaryosuna göre Adana ve Mersin 2030’da, İstanbul ve Diyarbakır ise 2050’de Sıfır Günü Kuraklığı ile karşı karşıya kalabilir. Su kaynaklarının verimli kullanımı, yeni barajlar inşa etmekten daha etkili ve düşük maliyetlidir” dedi.
Uzmanlara göre su kıtlığı yalnızca içme suyu açısından değil, tarım üretimi ve gıda güvenliği açısından da büyük bir tehdit oluşturuyor. Türkiye Su Enstitüsü’nden Dr. Tuğba Evrim Maden, 2050 itibarıyla dünya genelinde 5 milyar insanın su stresiyle karşı karşıya kalabileceğini belirterek, “İklim değişikliğine bağlı yağış düzensizlikleri, Sıfır Günü riskini artırıyor. Su yönetiminde sürdürülebilir politikalar artık bir zorunluluk” uyarısında bulundu.
